Μακάρι ο κόσμος να ήταν λίγο διαφορετικός.. Μακάρι η τηλεόραση να μας έλεγε την αλήθεια και όχι αυτά που την συμφέρει να λέει.. Μακάρι να μην είχαν παρεξηγήσει τόσο ορισμένες ιδέες που είναι τόσο καλές αλλά κάποιοι θέλουν να μας τις παρουσιάσουν τόσο λάθος... Μακάρι οι καθηγητές μας να μας μάθαιναν αυτά που έπρεπε να μας μάθουν για να μας κάνουν χρησίμους ανθρώπους που να μπορούμε να αλλάξουμε κάτι σε αυτόν τον κόσμο και όχι επιχειρηματίες που το μόνο που τους νοιάζει είναι η τσέπη τους. Μακάρι οι έφηβοι να ήταν ο εαυτός τους και όχι αυτό που τους προβάλουν ότι πρέπει να είναι! Μακάρι να ήμασταν εμείς..... πόσα μακάρι πόσες προσευχές...... πόσα θα ήθελα να ήταν αλλιώς σε αυτόν τον κόσμο... λιγότερη αδικία περισσότερη αγάπη....και ίσως έτσι να πηγαίναμε μπροστά...τι τα θέλουμε άραγε τα χρήματα? σε τι μας χρησιμεύουν?
ούτε όλους αυτούς που με τα λεφτά τους κρατάνε στο χέρι τους δημοσιογράφους... εγώ όμως θα παραμένω άνθρωπος. ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Που βλέπω λίγο πιο πέρα από την μύτη μου...και με τα όνειρά μου θα αφανίσω τα λεφτά σας...με την καρδιά μου και την αγάπη μου...ναι έχω πολύ αγάπη να δώσω σε όλους τους αδικημένους αυτού του πλανήτη θα προσπαθήσω να σκεπάσω τις πληγές που ανοίξατε όλοι εσείς....οι δημοσιογράφοι που τα λέτε μισά....οι δήθεν χριστιανοί που κατά βάθος μισούν μέχρι και αυτούς τους ίδιους όταν πάνε κάθε Κυριακή στην εκκλησιά και μετά από 2 ώρες βρίζουν αλλοδαπούς.... οι φιλήσυχοι πολίτες που τόσα χρόνια κάνατε τα στραβά μάτια γιατί φοβόσασταν, οι πολιτικοί που κοιτάζατε μόνο το συμφέρον σας,οι εθνικιστές....οι φασίστες να το πω καλύτερα που έχουν μείνει ακόμα στην εποχή του Αχιλλέα και του Αλεξάνδρου και το απεριόριστο κόμπλεξ μαζί με τις σάπιες ιδέες τους,τους έχουν οδηγήσει σε ξυλοδαρμούς αλλοδαπών και όλων αυτών που απλά πιστεύουν κάτι άλλο από αυτούς, τους μεγαλοεπιχειρηματίες.......και πολλούς άλλους...... έχει τόσα κακά αυτός ο κόσμος που ένα άρθρο δεν θα τα χωρέσει.... έχει τόσες αδικίες... έχει πληγώσει τόσο εμένα και τα όνειρά μου... αλλά αφού ποτέ δεν με σεβαστήκατε θα με φοβάστε!
μας έφερε ποτέ έστω και ένα από αυτό πραγματική χαρά? πραγματική ευτυχία? ίσως.... όση χαρά όμως μας φέρνουν τα χρήματα την παίρνουν και με το παραπάνω πίσω... όταν οι ψεύτικες ανάγκες μου δημιουργούν την απληστία και η απληστία μας οδηγεί σε αδιέξοδα... είτε αυτά τα αδιέξοδα είναι περιβαλλοντικά όταν ο κάθε βλάκας καίει δάση για να φτιάξει σπίτια ή να πουλήσει οικόπεδα..... είτε κοινωνικά όταν πετάμε τα λεφτά μας από εδώ και από εκεί χωρίς να αναρωτηθούμε άμα κάποιος σε κάποια άλλη χώρα αλλά μπορεί και στην ιδία γειτονιά με μας... -ναι ο γείτονας μας μπορεί πραγματικά να τα είχε ανάγκη... μέχρι που η φτώχεια και η δυστυχία χτυπάει και την δική μας πόρτα...και όταν την χτυπήσει αρχίζουμε ξανά και θυμόμαστε τους άστεγους,τα ορφανά,τους μετανάστες... όταν η φτώχεια χτυπήσει την πόρτα μας μπαίνουμε στην θέση του μετανάστη και ίσως να μην τον βρίζουμε πια όπως παλιά... άμα όμως είναι αργά?
γιατί μέχρι να χτυπήσει την πόρτα μας η δυστυχία εμείς να ζούμε στον δικό μας κόσμο αδιαφορώντας για τον άλλον?..τα λεφτά δεν μας προσφέρουν τίποτα τελικά. Το μόνο που μας πρόσφεραν τόσα χρόνια είναι μεγαλοεπιχειρηματίες και άλλους τέτοιους και ανθρώπους εξαθλιωμένους που δεν έχουν ούτε το ένα τρίτο αυτών των χρημάτων που έχουν οι πλούσιοι και να τους κοιτάνε να τα έχουν όλα ενώ αυτοί δεν έχουν τίποτα.....να σκέφτονται τι λάθος κάνουν και δεν μπορούν να έχουν και αυτοί μια αξιοπρεπείς ζωή..... και αυτοί να αδιαφορούν... ποσό θα ήθελα να τους έκαιγα όλα τους τα λεφτά... να μην είχαν τίποτα για να ασκήσουν έμμεσα ή και άμεσα εξουσία πάνω μου,να μην είχαν τίποτα να με κάνει να ζηλέψω την πολυτέλειά τους...να μην είχαν τίποτα να με ΑΔΙΚΗΣΟΥΝ. Πόσο θα ήθελα ο κόσμος να ήταν πιο καλός τελικά... να αγαπούσαμε περισσότερο...να περνούσαμε καλά με τα λίγα.....να δίναμε.... να παίρναμε..... να ήμασταν ένας για όλους και όλοι για έναν...και όσο όλοι αυτοί θα μου λένε ότι αυτό που φαντάζομαι
είναι ουτοπικό τόσο εγώ θα τους λέω ότι όλο αυτό που ζούνε αυτοί σε λίγο καιρό θα το κάνω εγώ να φαίνεται ουτοπία... μια άσχημη παλιά ανάμνηση... τα λεφτά είναι η κατάντια της ανθρωπότητας.. μάλλον όχι τα λεφτά....ο τρόπος που διαχειριζόμαστε τα λεφτά. Άμα δεν υπήρχαν δεν θα υπήρχαν άστεγοι, παιδιά δεν θα έχαναν τους γονείς τους όταν ένας από τους δυο θα έπρεπε να φύγει για κάποια άλλη χώρα ή κάποιο άλλο μέρος της χώρας του για να δουλέψει όταν στον τόπο του δεν έβρισκε δουλειά,τα παιδιά δεν θα ένιωθαν τόσο μόνα σπίτι όταν γυρνούσαν και οι γονείς τους ήταν ακόμα στην δουλειά για να τα βγάλουν πέρα. Τα λεφτά είναι το πρόβλημα...τα λεφτά δημιουργούν ανάγκες και για να καλύψουμε τις ανάγκες μας σίγουρα θα κάνουμε απάτες!!!!.... για τα λεφτά οι δημοσιογράφοι λένε μισές αλήθειες. Η ουτοπία μας δεν τους συμφέρει.....θα χάσουν λεφτά και εξουσία βλέπεις...δεν συμφέρει ούτε τους δημοσιογράφους
ούτε όλους αυτούς που με τα λεφτά τους κρατάνε στο χέρι τους δημοσιογράφους... εγώ όμως θα παραμένω άνθρωπος. ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Που βλέπω λίγο πιο πέρα από την μύτη μου...και με τα όνειρά μου θα αφανίσω τα λεφτά σας...με την καρδιά μου και την αγάπη μου...ναι έχω πολύ αγάπη να δώσω σε όλους τους αδικημένους αυτού του πλανήτη θα προσπαθήσω να σκεπάσω τις πληγές που ανοίξατε όλοι εσείς....οι δημοσιογράφοι που τα λέτε μισά....οι δήθεν χριστιανοί που κατά βάθος μισούν μέχρι και αυτούς τους ίδιους όταν πάνε κάθε Κυριακή στην εκκλησιά και μετά από 2 ώρες βρίζουν αλλοδαπούς.... οι φιλήσυχοι πολίτες που τόσα χρόνια κάνατε τα στραβά μάτια γιατί φοβόσασταν, οι πολιτικοί που κοιτάζατε μόνο το συμφέρον σας,οι εθνικιστές....οι φασίστες να το πω καλύτερα που έχουν μείνει ακόμα στην εποχή του Αχιλλέα και του Αλεξάνδρου και το απεριόριστο κόμπλεξ μαζί με τις σάπιες ιδέες τους,τους έχουν οδηγήσει σε ξυλοδαρμούς αλλοδαπών και όλων αυτών που απλά πιστεύουν κάτι άλλο από αυτούς, τους μεγαλοεπιχειρηματίες.......και πολλούς άλλους...... έχει τόσα κακά αυτός ο κόσμος που ένα άρθρο δεν θα τα χωρέσει.... έχει τόσες αδικίες... έχει πληγώσει τόσο εμένα και τα όνειρά μου... αλλά αφού ποτέ δεν με σεβαστήκατε θα με φοβάστε!
